20+ Πόλεις, 20+ ώρες οδήγησης, 1800+χιλιόμετρα, 8 διανυκτερεύσεις...και 1+2 πρόστιμα! Ciampino airport - Rodi - Peschici - Vieste - Manfredonia (1) - Monte Sant'Angelo - Bari - Polignano a Mare (2) - Monopoli - Alberobello - Ostuni - Otranto (3) - Lecce (4) - Craco - Potenza - Salerno - Maiori - Amalfi (5) - Ravello - Positano - Sorrento (6) - Pompeii - Napoli (7) - Rome (8)
Επισκεφθήκαμε την νότια Ιταλία το καλοκαίρι του 2016. Πιο συγκεκριμένα, στις 02 Ιουλίου του 2016, ημέρα Σάββατο προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο Ciampino της Ρώμης και από εκεί ξεκινήσαμε ένα αξέχαστο ταξίδι! Ακολουθεί μια συνοπτική περιγραφή του ταξιδιού μας. Σε ξεχωριστά άρθρα θα βρείτε περισσότερες λεπτομέρειες
Ημέρα 1
Αφήνοντας πίσω μας την Ρώμη, περάσαμε στην ανατολική πλευρά της Ιταλίας με σκοπό να επισκεφθούμε την χερσόνησο Gargano που βρίσκεται στην επαρχία της Foggia στην ευρύτερη περιοχή της Απούλια (Apulia). Η διανυκτέρευση ήταν προγραμματισμένη για την πόλη Manfredonia αλλά πριν καταλήξουμε εκεί κάναμε στάσεις στα πανέμορφα χωριά Rodi, Peschici και Vieste.
Η διαδρομή από Ρώμη για Rodi ήταν κοντά στις 4.30 ώρες μέσω του αυτοκινητόδρομου της Ιταλίας και αφού περάσαμε έξω από την πόλη Pescara. Μια σημαντική λεπτομέρεια την οποία αγνοούσαμε, είναι ότι όταν οδηγάς στην Ιταλία και μπαίνεις στον αυτοκινητόδρομο (autostrade) συναντάς διόδια στα οποία δεν πληρώνεις κάτι, απλά παίρνεις ένα εισιτήριο (biglietto) από αυτόματο μηχάνημα. Όταν αντίστοιχα βγεις από τον αυτοκινητόδρομο, δίνεις το συγκεκριμένο εισιτήριο και πληρώνεις το αντίστοιχο ποσό σε μετρητά ανάλογα με τα χιλιόμετρα που έκανες. Προσοχή, κατά την έξοδο δεν πρέπει να πας στην γραμμή Telepass. Οι πράσινες πινακίδες υποδεικνύουν αυτοκινητόδρομο, οπότε όταν κάποιος ακολουθάει πράσινες πινακίδες τότε είτε βρίσκεται στον autostrade είτε οδεύει προς τα εκεί. Οι μπλε πινακίδες δεν είναι αυτοκινητόδρομος και δεν έχουν διόδια. Υπάρχουν site στα οποία μπορείς να κάνεις μια εκτίμηση για το πόσο θα σου κοστίσει μια διαδρομή στον αυτοκινητόδρομο (πχ www.Viamichelin.com), καθώς επίσης και άρθρα τα οποία έχουν πληροφορίες για το τι ισχύει στους δρόμους της Ιταλίας (πχ https://www.italybeyondtheobvious.com/the-italian-autostrada-tips-for-foreigners), άρθρα τα οποία δυστυχώς εμείς δεν είχαμε μπει στον κόπο να διαβάσουμε!
Επανέρχομαι λοιπόν στο ταξίδι μας αναφέροντας ότι εμείς κάναμε την χαζομάρα να μην πάρουμε το εισιτήριο καθώς μπαίναμε στον αυτοκινητόδρομο (το γιατί παραμένει ακόμα άγνωστο!) και έτσι όταν βγήκαμε πετύχαμε έναν όχι και τόσο ευγενικό Ιταλό, ο οποίος φυσικά και δεν μιλούσε γρι αγγλικά και άρχισε να μας φωνάζει και να μας ζητάει να του δώσουμε το biglietto μας. Μετά από αρκετά λεπτά διαφωνίας, μας έγραψε ένα ωραιότατο πρόστιμο (penalnty) 80 ευρώ το οποίο πληρώσαμε λίγες μέρες μετά σε ένα ταχυδρομείο της Νάπολης.
Όλα τα παραπάνω όμως δεν πτόησαν ιδιαίτερα μιας και βρισκόμασταν ακόμα στην αρχή του ταξιδιού μας. Έτσι φτάσαμε στο Rodi και εκεί συναντήσαμε το όμορφο παραλιακό χωριό, οπότε δεν χάσαμε ευκαιρία και κάναμε την πρώτη μας βουτιά.
Στην συνέχεια επισκεφθήκαμε τα κοντινά χωριά Peschici και Vieste στα οποία κάναμε από μια σύντομη στάση. Το Peschici βρίσκεται σε ένα λοφάκι και έχει μια συμπαθητική παραλία στην οποία δυστυχώς δεν προλαβαίναμε να κάνουμε βουτιά. Μες το χωριό υπάρχουν τείχη και καμάρες και είναι πάρα πολύ όμορφο και γραφικό. Το Vieste είναι ένα γραφικό χωριό στο οποίο πέρα από την παραλία που βρίσκεται στο ίδιο το χωριό, έχει αρκετές ακόμη πριν και μετά. Πιο χαρακτηριστική ίσως είναι η Spiaggia del Pizzomunno η οποία έχει έναν πολύ ιδιαίτερο άσπρο βράχο πάνω στην άμμο και γενικά έχει αρκετά μεγάλη έκταση αμμουδιάς. Ο παραλιακός δρόμος από Vieste για Pugnochiuso έχει αρκετές μικρές παραλίες με κολπάκια και πολύ πράσινο. Κάποιες από αυτές τις βλέπαμε από τον δρόμο πάνω και φαινόντουσαν απίστευτες αλλά δυστυχώς είχε νυχτώσει και δεν είχαμε χρόνο για άλλη στάση, οπότε μας έμεινε ένα απωθημένο από τις παραλίες του Vieste, το οποίο ευτυχώς καλύψαμε την επόμενη ημέρα. Το Vieste έχει και αυτό τα λοφάκια του ενώ στο πιο ψηλό σημείο του βρίσκεται το συμπαθέστατο κάστρο του από το οποίο υπάρχει τρομερή θέα. Αξιοσημείωτο είναι επίσης και ένα μικρό νησάκι που βρίσκεται απέναντι από το λιμανάκι του χωριού το οποίο έχει έναν φάρο πάνω του. Καθώς σε λίγη ώρα η Ιταλία θα αγωνιζόταν με την Γερμανία για την φάση των 8 του Euro και είχαμε μπροστά μας ακόμη 1 ώρα μέχρι τον τελικό προορισμό μας για την πρώτη μέρα, την πόλη Manfredonia αφήσαμε με βαριά καρδιά το Vieste ενώ οι Ιταλοί γέμιζαν τις πιτσαρίες και τα εστιατόρια και όλες οι πλατιές είχαν γεμίσει με οθόνες και ιταλικές σημαίες. Φτάσαμε στην Manfredonia, μια πόλη περίπου 60.000 κατοίκων η οποία μας θύμισε αρκετά πόλεις του Ιονίου όπως το Αργοστόλι και την Ζάκυνθο και αφού αφήσαμε τα πράγματα μας στο ξενοδοχείο και ξεκουραστήκαμε πολύ λίγο, τρέξαμε να βρούμε κάποιο μαγαζί για να φάμε και να παρακολουθήσουμε τον αγώνα. Έλα ντε όμως που κάναμε την 2η χαζομάρα της ημέρας και δεν είχαμε υπολογίσει την διαφορά ώρας μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, οπότε όταν εν τέλει κάτσαμε σε ένα τρομερό μαγαζάκι μπροστά από ένα καστράκι στην παραλία το οποίο σέρβιρε μπύρες και πίτσες (τι καλύτερο) και είδαμε στην οθόνη να γίνεται σέντρα, καταλάβαμε ότι μόλις ξεκινούσε το 2ο ημίχρονο και όχι ο αγώνας..Δε βαριέσαι όμως, το σκορ ήταν ακόμα στο 0-0, οι πίτσες και οι μπύρες ήρθαν γρήγορα οπότε ξεχάσαμε πολύ γρήγορα το μικρό αυτό λαθάκι..Εν τέλη η Ιταλία έχασε στα πέναλτι και αποκλείστηκε και τα πιτσιρίκια δίπλα μας αφού μας είχαν πάρει τα αυτιά δεν μπορούσαν να χωνέψουν την ήττα..Οπότε κάναμε μια ακόμη βόλτα και επιστρέψαμε πτώματα στο ξενοδοχείο!
Ημέρα 2
Φύγαμε νωρίς το πρωί από την Manfredonia με προορισμό κάποια από τις παραλίες του Gargano. Μετά από ψάξιμο και με την βοήθεια ενός καντινιέρη, και αφού πρώτα φάγαμε άκυρο από μια ιδιωτική παραλία, καταλήξαμε στην μαγευτική Vignanotica beach.. Η παραλία βρίσκεται ανάμεσα στα Mattinata και στο Pugnochiuso και μπορεί κανείς να φτάσει με αυτοκίνητο. Υπάρχει ένα αρκετά ευρύχωρο parking (με αρκετά λογικές τιμές) από το οποίο μπορείς να κατέβεις στην παραλία είτε με τα πόδια είτε με ένα old-school βανάκι που μεταφέρει τον κόσμο ανά τακτά χρονικά διαστήματα και θυμίζει Mexico! Η παραλία έχει τεράστιους άσπρους βράχους γεμάτους ευρύχωρες σπηλιές, πράγμα που σημαίνει ότι δεν χρειάζεται ούτε να κουβαλάς αλλά ούτε και να πληρώσεις για ομπρέλα και ξαπλώστρα. Έχει άσπρα βότσαλα και τα νερά της είναι πανέμορφα και πεντακάθαρα. Ο ενθουσιασμός μας είχε φτάσει στα ύψη! Υπάρχει beach bar με ομπρέλες, ξαπλώστρες, ντουζιέρες κλπ και η έκταση είναι αρκετά μεγάλη ούτως ώστε να έχει κανείς άπλετο χώρο για να απολαύσει το μπάνιο του. Αφού αράξαμε αρκετή ώρα σε μια σπηλιά, κάναμε το μπάνιο μας, φάγαμε τα σαντουιτσάκια που είχαμε φτιάξει το πρωί στο ξενοδοχείο, απογοητευτήκαμε ελαφρώς που οι Ιταλοί δεν γνωρίζουν τι εστί fredo espresso, εξερευνήσαμε και τις 2 πλευρές της παραλίες, με βαριά πάλι καρδιά πήραμε το βανάκι και επιστρέψαμε στο αμάξι.
Αφήνοντας πίσω μας την Vignanotica, λίγα χιλιόμετρα μετά συναντήσαμε από τον δρόμο την παραλία Mergoli (Mattinata), αλλά δυστυχώς δεν είχαμε το χρόνο να την επισκεφτούμε μιας και απ'ότι φαινόταν η πρόσβαση γινόταν μόνο με τα πόδια. Μια φωτογραφία όμως της συγκεκριμένης παραλίας αξίζει πολύ παραπάνω από χίλιες λέξεις. Σαν τελευταία στάση για το Gargano είχαμε το χωριό Monte Sant'Angelo το οποίο βρίσκεται σε λόφο πάνω από το χωριό Mattinata και η διαδρομή του προσφέρει μια εξαιρετικά θέα όλης της περιοχής. Το χωριό έχει ένα πολύ ιδιαίτερο κομμάτι παλιάς πόλης με μικρά άσπρα πανομοιότυπα σπιτάκια και αξίζει οπωσδήποτε μια επίσκεψη. Η δικιά μας επίσκεψη εκεί ήταν σύντομη, παρ'όλα αυτά δε μπορούσαμε να χωνέψουμε αυτό που βλέπαμε μιας και η αρχιτεκτονική και το μέρος ήταν πολύ ιδιαίτερα.
Πριν προχωρήσουμε παρακάτω, μια μικρή σημείωση για το Gargano: Η χερσόνησος έχει καταπράσινες διαδρομές με δάση, λίμνες, σπηλιές, γραφικά χωριά και σπάνιας ομορφιάς παραλίες που σίγουρα αξίζει να επισκεφθεί κανείς. Ίσως η καλύτερη επιλογή διανυκτέρευσης για κάποιον που θα επισκεφτεί αυτά τα μέρη καλοκαίρι, είναι το Peschici και το Vieste μιας και πέρα από το ότι είναι πανέμορφα, οι τοποθεσίες τους βολεύουν πολύ περισσότερο για εξερευνήσεις στην γύρω περιοχή.
Επιστρέφοντας στο ταξίδι μας πάλι, όταν φύγαμε από το Monte Sant'Angelo διασχίσαμε μια απόσταση 2+ ωρών (οκ, η συγκεκριμένη διαδρομή ήταν βαρετή και άσχημη!) και κάναμε μια γρήγορη στάση στο Bari, βλέποντας στα πεταχτά το κάστρο του και τα γύρω στενά. Έπειτα καταλήξαμε στο Polignano a Mare...(παύση για βαθιά αναπνοή)..
Τι να πρωτοπεί κανείς για το Polignano a Mare. Στο δωμάτιο που είχαμε κλείσει μας υποδέχτηκε ένας Ιταλός που δεν ήξερε να λέει ούτε hi στα αγγλικά. Μας έδωσε τα κλειδιά και έφυγε σε χρόνο dt. Παρά την κούραση μας θέλαμε οπωσδήποτε να πάμε βόλτα να δούμε την ξακουστή παραλία οπότε βγήκαμε χωρίς καν να κάνουμε μπάνιο, με τα αλάτια της Vignanoticaς ακόμα πάνω μας. Το θέαμα που αντικρίσαμε όταν φτάσαμε στην γέφυρα και στα βράχια πάνω απ'την θάλασσα μας άφησε κυριολεκτικά με ανοιχτό το στόμα. Το Polignano a Mare είναι (και αυτό) μια ιδαίτερη πόλη χτισμένη κυριολεκτικά πάνω στα βράχια και στους γκρεμούς. Αφού ξεπεράσαμε το σοκ της θέας με τα σπίτια πάνω στα βράχια και την θάλασσα από κάτω, και ενώ είχε αρχίσει να νυχτώνει καθίσαμε στην είσοδο την εκκλησίας Matrix στην πλατεία Vittorio Emanuele και φάγαμε ότι βρήκαμε μπροστά μας (οκ, πίτσες και καλτσόνε). Επιστρέψαμε για λίγο στο δωμάτιο για να γίνουμε άνθρωποι και το βράδυ βολτάραμε σε όλη την πόλη πίνοντας take away mojito (ίσως το καλύτερο μας επί ιταλικού εδάφους, και αναμφισβήτητα από το πιο ωραίο μαγαζί για cotail που συναντήσαμε) και διάφορα άλλα coctails από το La Casa Del Mojito. Η πόλη έχει πολλά μικρά στενάκια, απίστευτα σπίτια και πάμπολλα μπαλκονάκια από τα οποία έχεις θέα σε διάφορα σημεία της θάλασσας. Η θέα της παραλίας πάνω από την γέφυρα, καθώς και η ίδια η παραλία είναι κάτι το μοναδικό που δύσκολα θα συναντήσουμε ξανά. Το μέρος έσφυζε από ζωή με αρκετό τουρισμό.
Ημέρα 3
Την 3η ημέρα μετά από μια τελευταία βόλτα στο Polignano (και μια ανεπιτυχή προσπάθεια για μπάνιο μιας και είχε λίγη δροσούλα) πήγαμε στην Monopoli. Καθώς η θερμοκρασία είχε ανέβει, προτιμήσαμε να κάνουμε μπάνιο αντί για βόλτα στα όλως παραδόξως απίθανα νερά της παραλίας Spiaggia Porta Vecchia που βρίσκεται μέσα στην πόλη. Η εικόνα της παραλίας με τα τείχη της πόλης δίπλα μας και τα παλιά κτίρια με τα πράσινα παράθυρα, θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό μας. Όντας πλεονέκτες, κάναμε και 2η βουτιά σε ακόμα ένα κοντινό κολπάκι μέσα στην πόλη (Spiaggia di Cala Cozze) ενώ δεν είμασταν γνώστες του ότι μια κάμερα της δημοτικής αστυνομίας είχε καταγράψει το όχημα μας πριν από αρκετά λεπτά μιας και το gps μας θεώρησε καλή ιδέα να μας πάει στις παραλίες μέσα από την απαγορευμένη ζώνη της παλιάς πόλης (το μάθαμε αρκετούς μήνες μετά με ένα γράμμα που ήρθε στο σπίτι μας).
Φύγαμε από την Monopoli με προορισμό το Alberobello σε μια από τις ομορφότερες διαδρομές του ταξιδιού μας. Το Alberobello είναι γνωστό για τα μικρά σπιτάκια του με τις κωνικές στέγες τα οποία ονομάζονται Trulli και έχει ανακηρυχθεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO. Σύμφωνα με άρθρα που συμβουλευτήκαμε, η πόλη ανήκε στο Βασίλειο της Νάπολης κατά το παρελθόν. Οι κάτοικοι της περιοχής έκτιζαν με τέτοιο τρόπο τα σπίτια τους προκειμένου να μπορούν να τα γκρεμίζουν εύκολα όταν έρχονταν οι ναπολιτάνοι, αποφεύγοντας έτσι να πληρώνουν φόρους. Έπειτα τα έχτιζαν ξανά. Ευφυέστατο! Παρ' όλα αυτά φτάσαμε ένα κλικ πριν από την ηλίαση μιας και είχε καύσωνα και αναγκαστήκαμε άρον άρον να μπούμε σε μια ταβέρνα και να μείνουμε εκεί για αρκετή ώρα για να συνέλθουμε. Το Alberobello είναι ακόμα ένα ξεχωριστό μέρος που όμοιο του δεν νομίζουμε ότι υπάρχει. Όποιος επισκεφθεί την Απούλια, θα πρέπει να θεωρεί δεδομένη και την επίσκεψη του στο Alberobello.
Επόμενος προορισμός ήταν η Ostuni στην οποία φτάσαμε μέσα από μια διαδρομή με αμπέλια, ελιές και χωριουδάκια με κάστρα. Χτισμένη στην κορυφή ενός λόφου με θέα πεδιάδα και θάλασσα, μας εξέπληξε αφάνταστα μιας και αν για το Alberobello είμασταν υποψιασμένοι και ξέραμε πάνω κάτω τι να περιμένουμε, στην Ostuni πήγαμε στα τυφλά και δεν είχαμε καθόλου ιδέα ότι θα βλέπαμε κάτι τόσο ωραίο. Γεμάτη στενάκια και σοκάκια, παλιά άσπρα σπίτια, τείχη γύρω απ΄την πόλη και επιβλητικά κτήρια έβγαζε ένα συναίσθημα το οποίο δύσκολα περιγράφεται με λόγια.
Αργά το απόγευμα φύγαμε για Otranto στο οποίο θα γινόταν η 3η διανυκτέρευση. Η διαδρομή κράτησε περίπου μιάμιση ώρα περνώντας έξω από το βιομηχανικό Brindisi.Οι προορισμοί των 2 επόμενων ημερών ανήκουν στο Salento, μια περιοχή της Απούλιας η οποία αποτελείτε από την χερσόνησο στο νοτιοανατολικό τμήμα της. Το Σαλέντο, που περιγράφεται ως «το τακούνι» της ιταλικής μπότας, χωρίζεται στις επαρχίες του Lecce, του Brindisi και του Taranto.
Βγήκαμε λοιπόν το βράδυ στο Otranto, μια πόλη την οποία θα την χαρακτηρίζαμε τουριστική και καθαρή και στην οποία σημείο αναφοράς είναι αναμφισβήτητα το κάστρο της. Αφού φάγαμε (ναι, πίτσα) και περιπλανηθήκαμε για λίγο στα στενά της, πήραμε take away mojito και απογειωθήκαμε πίνοντας το κυριολεκτικά στην ταράτσα ενός πύργου από το φρούριο του Otranto (Torre matta) απολαμβάνοντας την θέα ολόκληρης της πόλης και του λιμανιού από κάτω μας! Το επόμενο πρωί δεν χάσαμε την ευκαιρία να κάνουμε και μια βουτιά στην παραλία της πόλης η οποία είχε αρκετό κόσμο και ρηχά γαλάζια νερά.
Η επιλογή του Σαλέντο και πιο συγκεκριμένα του Otranto είχε γίνει κυρίως για τις παραλίες του. Δεν θα χάναμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε όσο περισσότερες παραλίες μπορούσαμε, οπότε κινηθήκαμε νοτιοδυτικά για περίπου 30 χιλιόμετρα ανακαλύπτοντας τα εξής: Μια απίστευτη πραγματικά παραλία με όνομα Porto Miggiano Beach και νερά το χρώμα των οποίων ήταν απλά μαγικό! Η παραλία έχει ένα μικρό κομμάτι αμμουδιάς, μια ευρύχωρη σπηλιά μέσα στην θάλασσα και αρκετά βράχια στα οποία μπορεί να αφήσει κανείς τα πράγματα του. Κάναμε μια γρήγορη βουτιά και συνεχίσαμε λίγο ακόμα νότια, αλλά φοβούμενοι μην ξεφύγουμε πολύ γυρίσαμε πίσω στο Porto Badisco, μια μικρή και καλά προστατευμένη παραλία η οποία θα μπορούσε άνετα να βρίσκεται σε κάποιο νησί του Ιονίου ή στην Κρήτη. Καλοβολευτήκαμε, κάναμε το μπάνιο μας και ξεκουραστήκαμε για αρκετή ώρα. Θεωρούμε ότι η περιοχή κάτω από το Otranto έχει αρκετές επιλογές σε παραλίες, όμως δυστυχώς δεν είχαμε τον χρόνο να ψάξουμε για κάτι περισσότερο. Έτσι, το απόγευμα ξεκινήσαμε την επιστροφή προς Lecce.
Ελάχιστες μέρες πριν ξεκινήσουμε το ταξίδι μας, και ενώ αρχικά είχαμε άλλα πλάνα βρήκαμε ένα ελληνικό forum για ταξίδια στο οποίο κάποιος έγραφε κάτι του τύπου "Μείνετε οπωσδήποτε ένα βράδυ στο Lecce!". Αυτή η πρόταση ήταν αρκετή για να μας κάνει να το βάλουμε στο πρόγραμμα και θα θέλαμε να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στο συγκεκριμένο παλικάρι μιας και το Lecce τα σπάει!Η πόλη είναι πραγματικά όμορφη, γεμάτη πλατείες, εντυπωσιακά κτήρια, αψίδες, πάρκα κλπ κλπ. Συμπαθέστατα μικρά μπαράκια υπάρχουν σε όλο το ιστορικό κέντρο, ενώ κόσμος ήταν παντού.
Craco - Potenza - Salerno - Maiori - Amalfi (5) - Ravello - Positano - Sorrento (6) - Pompeii - Napoli (7) - Rome (8)
Comentários